Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 24 Απριλίου του 1874. Ήταν κόρη του επιχειρηματία Εμμανουήλ Μπενάκη. Έζησε στην Αλεξάνδρεια μέχρι την ηλικία των 8 ετών, οπότε και η οικογένειά της μετακόμισε στη Αθήνα. Εκεί παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια, αλλά επέστρεψαν ξανά στην Αλεξάνδρεια το 1905. Την περίοδο αυτή υποπρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια ήταν ο Ίωνας Δραγούμης, τον οποίο η Δέλτα ερωτεύτηκε σφόδρα. Λόγω του γάμου της, ο έρωτας δεν προχώρησε ποτέ, αποτέλεσε όμως έμπνευση για να ξεκινήσει να γράφει. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στη Φρανκφούρτη, το 1913 ξανά στην Αλεξάνδρεια, και τελικά κατέληξε στην Αθήνα το 1916, την χρονιά που ο πατέρας της εξελέγη δήμαρχος. Η ίδια ανέλαβε πρωτοβουλίες και δράσεις για τις ανάγκες σε φαγητό, ιατρικό εξοπλισμό και φιλοξενία που προέκυψαν τόσο από τους Βαλκανικούς Πολέμους, όσο και από την Μικρασιατική καταστροφή. Το 1925 είχε τα πρώτα συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας, ασθένεια η οποία την ταλαιπώρησε μέχρι το τέλος της ζωής της. Ήταν μια δραστήρια γυναίκα με ρομαντική ψυχή και το περιβάλλον της την περιόριζε στο να δράσει με τον τρόπο που ήθελε. Έκανε τρεις απόπειρες αυτοκτονίας, με την τελευταία να γίνεται την ημέρα που τα Γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα. Πέθανε πέντε ημέρες αργότερα, στις 2 Μαΐου 1941. Θάφτηκε στον κήπο του σπιτιού της και στην ταφόπλακα χαράχτηκε μονάχα η λέξη ΣΙΩΠΗ.
Η Πηνελόπη Δέλτα έγραψε κυρίως μυθιστορήματα για παιδιά, με αρκετά έντονο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Αυτά είναι τα: Για την Πατρίδα (1909), Η καρδιά της βασιλοπούλας (1909), Παραμύθι χωρίς όνομα (1910)Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου (1911), Παραμύθια και άλλα (1915), Τ' Ανεύθυνα (1921), Στο Κοτέτσι (1922), Η ζωή του Χριστού (1925), Το γκρέμισμα (1927), Τρελαντώνης (1932), Μάγκας (1935), Στα μυστικά του βάλτου (1937) και το τελευταίο της Οι Ρωμιοπούλες (1939), το οποίο είναι τρίτομο και εκδόθηκε μετά τον θάνατό της. Ακόμη, σημαντική είναι η συμβολή της στη μελέτη του έργου του Ίωνα Δραγούμη, καθώς και το ημερολόγιό της, με σημειώσεις για την γνωριμία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
"Καμιά δουλειά δεν είναι άσχημη, αν δεν τη ασχημίζει εκείνος που την κάμνει."
"Το ξέρω πως είμαι τρελή, μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει..."