Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ γεννήθηκε στο Ιλλινόις των ΗΠΑ στις 21 Ιουλίου 1899. Στο σχολείο υπήρξε αριστούχος μαθητής αλλά και πολύ καλός στα αθλήματα. Όταν τελείωσε το Λύκειο δεν σπούδασε, αλλά ξεκίνησε κατευθείαν να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε τοπική εφημερίδα. Εκεί έμαθε πώς να γράφει σωστά. Σύντομα η εργασία του διακόπηκε, για να συμμετάσχει ως οδηγός ασθενοφόρου στον Α' Π.Π., στην Ιταλία και στην Γαλλία. Τραυματίστηκε σοβαρά στον πόλεμο και γλίτωσε από τύχη. Με το πέρας του πολέμου επέστρεψε στην Αμερική και συνέχισε να εργάζεται σε εφημερίδες, κυρίως ως πολεμικός ανταποκριτής. Κάλυψε, μάλιστα, και την καταστροφή της Σμύρνης και όλον τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Οι πλούσιες εμπειρίες του ήταν η πηγή έμπνευσής του και έγραφε συνέχεια. Ταξίδεψε πάρα πολύ, σε Αμερική, Ευρώπη αλλά και Αφρική και αγόρασε το 1928 ένα σπίτι στην Κούβα, όπου μετέπειτα εγκαταστάθηκε. Κάλυψε τον Ισπανικό Εμφύλιο και προσπάθησε με το σκάφος του ενεργά να βοηθήσει στην αποκάλυψη υποβρυχίων στον Β' Π.Π.. Το 1953 βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιντζερ και την επόμενη χρονιά με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είχε χρόνια κατάθλιψη και εξάρτηση από το αλκοόλ και το γεγονός ότι τον κυνήγησε η CIA ως αριστερό, του είχε δημιουργήσει παράνοιες και εμμονές, τις οποίες τελικά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Έκανε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας τον Μάρτιο του 1961 και ξαναπροσπάθησε στις 2 Ιουλίου του ίδιου έτους, αυτή τη φορά με επιτυχία. 
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ  υπήρξε από τις μεγάλες προσωπικότητες της Αμερικής του 20ου αιώνα, τόσο για το δημοσιογραφικό και το συγγραφικό του έργο, όσο και για την περιπετειώδη του ζωή. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα αλλά και αφηγηματικά χρονογραφήματα. Τα σημαντικότερα από τα έργα του είναι τα: Οι χείμαρροι της άνοιξης (1924), Μια πολύ σύντομη ιστορία (1925), Γάτα στη βροχή (1925), Στην εποχή μας (1925), Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (1926), Άντρες χωρίς γυναίκες (1927), Οι φονιάδες (1927), Στην προκυμαία της Σμύρνης (1927), Αποχαιρετισμός στα όπλα (1929), Θάνατος το απομεσήμερο (1932), Πράσινοι λόφοι της Αφρικής (1935), Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο (1936), Να έχεις και να μην έχεις (1937), Για ποιον χτυπά η καμπάνα (1940), Ο κήπος της Εδέμ (1946), Μέσα απ' το ποτάμι και τα δέντρα (1950), Νησιά της Καραϊβικής (1950), Ο γέρος και η θάλασσα (1952), Αληθινό με το πρώτο φως (1954), Το επικίνδυνο καλοκαίρι (1960) και το τελευταίο του, που εκδόθηκε μετά θάνατον, το Μια κινητή γιορτή (1964).