Ο Φραντς Κάφκα γεννήθηκε στην Πράγα στις 3 Ιουλίου 1883. Πήγε σε γερμανικό σχολείο, καθώς η Πράγα ανήκε τότε στην Αυστροουγγαρία, και υπήρξε υποδειγματικός μαθητής. Σαν παιδί ήταν αρκετά κλειστός και δύσκολος χαρακτήρας και έμαθε από αρκετά νωρίς να βρίσκει διέξοδο στη λογοτεχνία. Το 1901 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Νομική, όπου συμμετείχε στη λογοτεχνική λέσχη του πανεπιστημίου και ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στη συγγραφή. Το 1906 τελείωσε τις σπουδές του, δούλεψε για λίγο ως ασκούμενος δικηγόρος και, έπειτα, για αρκετά χρόνια ως ασφαλιστής, καθότι οι λίγες ώρες εργασίας αυτού του επαγγέλματος του επέτρεπαν να ασχολείται με τη συγγραφή. Λίγα χρόνια αργότερα, δοκίμασε με τον γαμπρό του να επενδύσουν σε ένα εργοστάσιο δομικών υλικών, δουλειά που έκανε παράλληλα με τις ασφαλιστικές. Αυτό σαν κατάσταση τον ταλαιπώρησε αρκετά και ενέτεινε κάποια νευρολογικής φύσεως προβλήματα που είχε από μικρός. Νομίζοντας πως έχει φυματίωση, ξεκίνησε να παίρνει άδειες και να περνάει αρκετό χρόνο σε σανατόρια, ώστε να βελτιώσει την κατάστασή του, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Χρόνο με τον χρόνο έφθινε, μέχρι που τελικά απεβίωσε σε σανατόριο της Βιέννης, στις 3 Ιουνίου 1924. 
Βαθιά πολιτικοποιημένος και εκπρόσωπος του μοντερνισμού, ο Κάφκα άφησε το στίγμα του στη γερμανόφωνη πεζογραφία. Τα κυριότερα από τα έργα του είναι: Αμερική ή Ο αγνοούμενος (1912), Η Μεταμόρφωση (1912), Η κρίση (1912), Η Δίκη (1914), Στη σωφρονιστική αποικία (1914), Ο Μπλουμφελντ, ένας μεσήλικας εργένης (1915), Η σιωπή των σειρήνων (1917), Η γέφυρα (1917), Αφορισμοί (1918), Έρευνες ενός σκύλου (1922), Ο πύργος (1922), Το κτίσμα (1924) κ.α.