Ο Μ. Καραγάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου του 1908. Μεγάλωσε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, τα καλοκαίρια του όμως τα περνούσε στο εξοχικό της οικογένειας, στη Ραψάνη, όπου ήρθε σε επαφή με την λογοτεχνία, διαβάζοντας κλασικούς, με ιδιαίτερη αδυναμία στον  Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Σπούδασε Νομική αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, στη Γαλλία και μετέπειτα στη Νομική Αθηνών, όπου επέστρεψε λόγω οικονομικών δυσκολιών. Εκεί ήταν συμφοιτητής με τον Γιώργο Θεοτοκά, τον Άγγελο Τερζάκη και τον Οδυσσέα Ελύτη. Δεν δικηγόρευσε τελικά ποτέ, αλλά δούλεψε ως υπάλληλος στην ασφαλιστική εταιρεία του αδερφού του. Κατά την περίοδο της Κατοχής, το σπίτι του είχε γίνει κέντρο συναντήσεων των λογοτεχνών της εποχής. Από το 1946 και μετά, στήλες του φιλοξενούνταν σε διάφορες εφημερίδες και τα επόμενα χρόνια τα πέρασε ταξιδεύοντας και συγγράφοντας. Το 1958 έπαθε καρδιακή προσβολή, από την οποία ποτέ δεν ανάρρωσε πλήρως. Αποτραβήχτηκε από τα δημόσια, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει. Απεβίωσε στις 14 Σεπτεμβρίου 1961.
Έργα του Μ. Καραγάτση είναι ο Γιούγκερμαν, Ο Γιούγκερμαν και τα στερνά του, Η Μεγάλη Χίμαιρα, Συνταγματάρχης Λιάπκιν, Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου, Ο μεγάλος ύπνος , Ένας χαμένος κόσμος, Αίμα χαμένο και κερδισμένο, Άμρι α Μούγκου, στο χέρι του Θεού, Τα στερνά του Μίχαλου, Ο θάνατος κι ο Θόδωρος, Ο κίτρινος φάκελος, Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων (μαζί με τους Ηλία Βενέζη, Άγγελο Τερζάκη και Στρατή Μυριβήλη), Σέργιος και Βάκχος, Λειτουργία σε λα ύφεσις, Το χαμένο νησί και Το 10, το οποίο παρέμεινε ημιτελές.