Ο Γιώργος Θεοτοκάς γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου το 1905 στην Κωνσταντινούπολη. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, όπου τελείωσε το σχολείο και σπούδασε Νομική. Έφυγε το 1927 για το Παρίσι και τον επόμενο χρόνο για το Λονδίνο, για να συνεχίσει εκεί τις σπουδές του. Επέστρεψε στην Αθήνα και 1929 και ξεκίνησε να εργάζεται ως δικηγόρος. Η λογοτεχνία τον είχε κερδίσει ήδη από τα μαθητικά του χρόνια, κατά τα οποία μάλιστα τάχθηκε με τους δημοτικιστές. Δεν σταμάτησε ποτέ να αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, και ενώ μέχρι τότε έγραφε κατά κύριο λόγο δοκίμια και πεζά, στράφηκε στο θέατρο, γράφοντας τα: Αντάρα στ'Ανάπλι (1942), Το Γεφύρι της Άρτας (1942), Πέφτει το βράδυ (1943), Το κάστρο της Ωριάς (1944) και Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας (1947). Διορίστηκε, μάλιστα, διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και το 1945 ήταν και υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ταξίδεψε πάρα πολύ στον κόσμο, καταγράφοντας τις εμπειρίες του, ενώ έκανε και ένα σύντομο πέρασμα από την πολιτική. Απεβίωσε στις 30 Οκτωβρίου του 1966, από μη έγκαιρη διάγνωση καρκίνου.
Τα δοκίμιά του, που εκδόθηκαν όσο ήταν εν ζωή, είναι τα: Ελεύθερο Πνεύμα (1929), Εμπρός στο κοινωνικό πρόβλημα (1932), Στο κατώφλι των νέων καιρών (1945), Προβλήματα του καιρού μας (1956),  Πνευματική Πορεία (1961), Εθνική κρίση (1966), ενώ μετά θάνατον εκδόθηκαν το Στοχασμοί και θέσεις. Πολιτικά κείμενα. 1925-1966 (1996) και το Αναζητώντας τη διαύγεια: Δοκίμια για τη νεότερη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία (2005). Οι ταξιδιωτικές του εμπειρίες παρουσιάζονται στα Ταξίδι στη Μέση Ανατολή και στο Άγιον Όρος (1961), Ταξίδια: Περσία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Βουλγαρία (1971) και Δοκίμιο για την Αμερική (2009). Άλλα έργα που έγραψε είναι τα: Ώρες Αργίας (1931), Αργώ (1933), Ευριπίδης Πεντοζάλης και Άλλες Ιστορίες (1937),  Το Δαιμόνιο (1938), Ημερολόγιο της «Αργώς» και του «Δαιμονίου» (1939),  Λεωνής, (1940), Ασθενείς και Οδοιπόροι (1964) και Οι Καμπάνες (1970).