Ο Κώστας Βάρναλης γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1884 στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας. Φοίτησε εκεί σε Ελληνικό σχολείο. Το 1903 μετακόμισε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία. Πήρε πτυχίο το 1908 και ξεκίνησε να εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, σε ό,τι αφορά στο Γλωσσικό Ζήτημα, είχε ταχθεί με τους δημοτικιστές. Με την ποίηση είχε αρχίσει να ασχολείται ήδη από τα εφηβικά του χρόνια. Από το 1910 και μετά, ασχολήθηκε και με μεταφράσεις έργων, τόσο αρχαίων ελληνικών, όσο και γαλλικών. Το 1925 μετέβη στη Γαλλία, ως ανταποκριτής της εφημερίδας Πρόοδος. Το 1935 μετέβη στη Μόσχα ως αντιπρόσωπος Ελλήνων συγγραφέων και γι’ αυτόν τον λόγο στον γυρισμό του εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο από το καθεστώς Κονδύλη. Κατά την διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην Αντίσταση με το ΕΑΜ. Τα υπόλοιπα χρόνια συνέχισε να εργάζεται κυρίως ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, χωρίς να σταματήσει ποτέ το πνεύμα του και την διάθεσή του για συγγραφή. Απεβίωσε στις 16 Δεκεμβρίου 1974.
Τα ποιήματα και οι συλλογές που εξέδωσε είναι τα: Ο προσκυνητής (1919), Το φως που καίει (1922), Σκλάβοι πολιορκημένοι (1927), Κηρήθρες (1905), Ποιητικά (1956), Ελεύθερος κόσμος (1965), Οργή λαού (1975). Ακόμη, έγραψε πεζά και κριτικές: Ο λαός των μουνούχων (1923), Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική (1925), Η αληθινή απολογία του Σωκράτη (1931) , Αληθινοί άνθρωποι (1938), Το ημερολόγιο της Πηνελόπης (1947), Πεζός λόγος (1957), Σολωμικά (1957), Αισθητικά Κριτικά Α και Β (1958), Άνθρωποι. Ζωντανοί - Αληθινοί (1958), Οι δικτάτορες (1956), Φιλολογικά Απομνημονεύματα (1980) και ένα και μοναδικό θεατρικό έργο, το Άτταλος ο Τρίτος (1972). Τέλος, το έργο του συμπληρώνουν μια πληθώρα μεταφράσεων.