ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ

Ελεύθερα στο πλάι μου τρέχουν τ' αμπέλια κι αχαλίνωτος Μένει ο ουρανός. Πυρκαγιές ανταλλάσουνε τα κουκουνάρια κι ένας Όνος φευγάτος πάει ψηλά τον ανήφορο για λίγο σύννεφο Κάτι πρέπει να γίνεται του Αγίου Ηρακλείτου ανήμερα Που μήτε οι ρίνες διαγιγνώσκουν Είναι οι ζαβολιές του ανυποδήτου ανέμου που αρπάζεται απ' την άκρη Του νυχτικού της μοίρας και πάει να μας αφήσει στων αιγάγρων το ύπαιθρο έκθετους [...] [Από την έκδοση] - ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ - ΡΟΔΑΜΩΝ ΚΑΙ ΗΒΗΣ - ΓΙΑ ΜΙΑ VILLE D'AVRAY - ΠΡΟΣ ΤΡΟΙΑΝ - ΣΕ ΜΠΛΕ ΙΟΥΛΙΤΑΣ - ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ - ΩΣ ΕΝΔΥΜΙΩΝ