ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η θεολογία ορίζει τα μυστήρια ως σημεία που πραγματοποιούν το σημαινόμενο. Πρόκειται για την έννοια του σχολαστικού ορισμού: «Significando causant». Στην πραγματικότητα όμως τα σύγχρονα εγχειρίδιά μας επιμένουν σχεδόν αποκλειστικά στο δεύτερο όρο αυτού του ορισμού. Μελετούν την αποτελεσματικότητα των μυστηρίων, αλλά ασχολούνται λίγο με τη σημασία τους. Ακριβώς στην άποψη αυτή του θέματος θα αφιερωθούν τα κεφάλαια αυτού του βιβλίου. Θα έχουν ως σκοπό την απόδοση του νοήματος των μυστηριακών τύπων και κατά ένα γενικότερο τρόπο της χριστιανικής λατρείας. Δεν πρόκειται με τη μελέτη αυτή να ικανοποιηθεί μόνο η περιέργειά μας. Το θέμα ενδιαφέρει επίσης τη λειτουργική ποιμαντική. Πραγματικά, χωρίς να είναι κατανοητοί, οι τύποι των μυστηρίων φαίνονται συχνά στους πιστούς ως κάτι τεχνητό και μερικές φορές και προκλητικοί. Μόνο αν εισχωρήσει κανείς στο νόημά τους, τους αποδίδει την αξία που έχουν. (. . .)