Το ευσύνοπτο κείμενο, το οποίο αποτελεί το πενταπόσταγμα της ορθοδόξου πίστεως· το κείμενο ομολογία, το οποίο συνιστά το άσβεστο αποτύπωμα ζωής και το εισοδικό της Εκκλησίας: το "Σύμβολο της Πίστεως". Κάθε λέξη του, που "θεωρητικά" τουλάχιστον είναι γνώριμη σε όλους, συνθέτει την ουσιαστική ταυτότητα του χριστιανού. Πόσο όμως πράγματι, ομολογείται η αλήθεια του; Είναι δυνατόν, τυχαία λάθη της μεταγραφής του μέσα στο χρόνο, να οδηγούν σε προορισμούς διαφορετικούς από τον ένα και μοναδικό προορισμό του ίδιου του Συμβόλου;
Η παρούσα μελέτη, επιχειρεί μία κριτική προσέγγιση σε τρόπους γραφής του κειμένου του, που αναφέρονται στη σχέση Αγίου Πνεύματος και Εκκλησίας και στις θεολογικές τους συνέπειες σε Ανατολή και Δύση. Ο μίτος για τη λύση της απορίας προσφέρεται από τον μόνο αψευδή μάρτυρα: τη θεολογία και την παράδοση της Εκκλησίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)