Τα είκοσι μεγάλα μοναστηριακά συγκροτήματα και το μεγάλο πλήθος των μικρότερων κτισμάτων που σώζονται σήμερα στη χερσόνησο του Αγίου Όρους συνιστούν ένα μοναδικό υλικό για την ιστορία της αρχιτεκτονικής. Η σημασία τους είναι πολλαπλή, καθώς το Όρος αποτελούσε για χίλια χρόνια ένα εξαιρετικό πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο, ιδιαίτερα μάλιστα μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Σ' αυτό το τεύχος εξετάζονται με συντομία τα αγιορείτικα κτίρια κατοικίας και βοηθητικών χρήσεων, ένα ιδιαίτερα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής, και επιπλέον ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα μέρη της που μπορούν να φωτίσουν τη χρονική περίοδο 1500 - 1700 στον τουρκοκρατούμενο ελληνικό χώρο. Με τη μελέτη για το Άγιον Όρος ολοκληρώνεται η σειρά Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, που ήδη κυκλοφορεί σε οκτώ τόμους. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)