ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ

Το έργο «Ανακριτική - Δικαιώματα του Ανθρώπου και Εγκληματογένεση» προσεγγίζει την Ανακριτική διαφορετικά απ’ ότι συνήθως γινόταν μέχρι τώρα. Η ανάγκη οργανικής, και όχι απλά τυπικής, ένταξής της στην καθόλου Εγκληματολογία, οι επιδράσεις των συγχρόνων εγκληματολογικών τάσεων, οι επιταγές της αντεγκληματικής πολιτικής και η διαπίστωση πως η παραδοσιακή Ανακριτική θέτει σε κίνδυνο, πολύ συχνά, το λόγο της ίδιας της ύπαρξής της, μια και τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα απ’ ότι φαντάζεται, αποτελούν τους παράγοντες που προσδιορίζουν την ανάγκη για μια νέα θεώρηση της Ανακριτικής και, συγχρόνως, το περιεχόμενο και την έκταση της ανάπτυξης.

Έτσι, εισαγωγικά, επιχειρείται μια εξέταση –που επιβάλλεται, γιατί μας παρέχει το αναγκαίο πλαίσιο αναφοράς– της σημερινής θέσης της Εγκληματολογίας και της Ανακριτικής και της μεταξύ τους σχέσης. Στη συνέχεια θίγονται –συνοπτικά, κατ’ ανάγκην– τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανακριτική διαδικασία στην προσπάθεια που καταβάλλεται για την ανακάλυψη της αλήθειας. Παράλληλα, γίνεται αναφορά των μέσων που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το λόγο, ανάλυση της διαδικασίας που ακολουθείται, εξέταση των πρωταγωνιστών της, της δράσης τους και των ορίων της, όπως αυτά επιβάλλονται από την ανάγκη αποφυγής της στιγματιστικής επίδρασης στο άτομο και της προσβολής των θεμελιωδών του δικαιωμάτων. Οι συνέπειες αυτής της δράσης –αντιληπτές εδώ και αρκετά χρόνια– μόλις τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητές. Γι’ αυτό και τονίζεται, τέλος, η δυσχέρεια επίλυσης στην πράξη πολλών από τα εξαιρετικά πολυσύνθετα αυτά προβλήματα.

Το έργο δεν στοχεύει στην εξαντλητική διαπραγμάτευση των θεμάτων αυτών. Φιλοδοξεί μόνο να θέσει ορισμένα από αυτά και να υπαινιχθεί την ύπαρξη άλλων. Αν, παρά τη συνοπτικότητα με την οποία αναφέρεται στα διαπραγματευόμενα θέματα και τις ατέλειές της, συντείνει, έστω και λίγο, με τη σειρά της στην ευαισθητοποίηση των αναγνωστών πάνω στα προβλήματα που παρουσιάζει η ανακριτική διαδικασία και στην εξεύρεση λύσεων για μερικά