ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΑ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΟΝ

1. Δεν γεννιέται ποτέ κανένας σαν άνθρωπος αλλά αναπτύσσεται πάντα μετά επάνω στο ενστικτώδες σώμα του γόνου. Με την παιδεία εμφυτεύονται οι γνώσεις του πολιτισμού και έτσι μόνο επίκτητα δημιουργείται η ανθρώπινη πνευματική υπόσταση. Δημιουργοί μας είναι οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας, ενώ η φύση δεν προσφέρει τίποτα πνευματικό. Είναι φανερό λοιπόν ότι οι ανθρώπινες ενέργειες κατέχουν πνεύμα δημιουργίας! (σελ. 61)
2. Η λογική είναι κυρίαρχος της ζωής μας. Δημιούργησε την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της. Όμως δεν υποτάσσεται αποκλειστικά στον άνθρωπο, (σελ. 70)
3. Μέσα μας αναπτύσσεται διαρκώς μια τραγικότητα από τη σύγκρουση μεταξύ των κρίσεών μας που "υπηρετούν" τους νόμους του πολιτισμού ενάντια στα ζωώδη ένστικτα και τα συναισθήματα. Έτσι τα αντίθετα μεταξύ τους πνεύματα του Κρέοντα και της Αντιγόνης που συνυπάρχουν μέσα μας συντηρούν μια αιώνια τραγική έριδα, (σελ. 92)
4. Αυταπατώμεθα αν νομίζουμε ότι υπάρχουμε σαν άνθρωποι. Κάποτε ήμασταν αυτόνομες οντότητες! Τώρα γίναμε μαριονέτες-ζόμπι, καθώς λειτουργούμε με αθέλητη λογοκλοπή χρησιμοποιώντας ξένες σκέψεις, ξένες λέξεις και ξένες επιθυμίες. Μόνο η φωνή είναι δική μας. Αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτεται σε δέκα μόνο σελίδες του βιβλίου, (σελ. 98)
5. Δεν είμαστε "φύσει πολιτικά ζώα", όπως ισχυρίζεται ο Αριστοτέλης, αλλά άγρια ζώα που με εικοσαετή εκπαίδευση και εξημέρωση αποκτάμε κοινωνικότητα. Αυτή η τεχνητά δημιουργούμενη κοινωνικότητα μας δείχνει ότι εκπαιδεύοντας ακόμη πιο τέλεια τους ανθρώπους θα μπορέσουμε στο μέλλον να ιδρύσουμε επίγειες παραδείσιες πολιτείες.
6. Κάθε άνθρωπος διαθέτει τρία κέντρα που όλα παίρνουν αποφάσεις: 1. το αρχέγονο κέντρο των ενστίκτων, 2. το κέντρο αποθηκευμένων γνώσεων του πολιτισμού, 3. το κέντρο της υποβαθμισμένης πλέον λειτουργίας της λογικής. (σελ. 109)
7. "Συμπαντικής φύσης" είναι τα βαθύτερα αίτια των πολιτικών συγκρούσεων μεταξύ αριστερών και δεξιών δυνάμεων όπως και η πάλη των τάξεων που δονούν τις κοινωνίες. Εξυπηρετούν ανάγκες της ζωής αλλά οδηγούνται ασυνείδητα α