...Μέσα από τη συμμετοχή στο κομμουνιστικό και το αντιστασιακό κίνημα ο Κώστας Πασχαλούδης ξεκινά μια νέα, εντελώς απρόβλεπτη, ζωή, δημιουργεί έναν νέο εαυτό: το ψευδώνυμο "Νίκος" σηματοδοτεί αυτή τη νέα ζωή που ξεκινά μέσα στην Κατοχή και αφιερώνεται στην καθημερινή πολιτική δουλειά από χωριό σε χωριό. Μέσα από τις σελίδες της μαρτυρίας του ανασυντίθεται η οργάνωση και η δράση του κόμματος και της Αντίστασης στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες ονόματα στελεχών και των θέσεων που κατείχαν... ... Σήμερα, ο τρόπος ζωής του θα ταίριαζε περισσότερο με αυτόν ενός ακτιβιστή. Συνεχής κινητικότητα, παρανομία, ψευδώνυμα, χωρίς μόνιμη κατοικία, κίνδυνοι, διαδοχικές συναντήσεις και συζητήσεις, κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών από ένα δίκτυο αλληλεγγύης οργανώσεων και συντρόφων. Ένας τρόπος ζωής που ισορροπεί ανάμεσα στη νομαδικότητα και τη στράτευση, την αυτοπραγμάτωση του υποκειμένου και την πειθαρχία. Μια αφήγηση στην οποία το «εγώ» συρρικνώνεται για να συμπεριληφθεί στο «εμείς», κάτι που του επιτρέπει όμως να μιλήσει και από τη σκοπιά του παρατηρητή για όσα πρόδηλα αποδοκίμαζε και αποτελούσαν θέματα-ταμπού (π.χ. εκτελέσεις της ΟΠΛΑ). Με αυτόν τον τρόπο, η υποκειμενικότητα αναδεικνύεται ως διεκδίκηση της αναγνώρισης της διαφωνίας και της προσωπικής γνώμης...