...Αφού είπε αυτά, μου έδειξε ένα σταυρό από συμπυκνωμένο φως και τριγύρω του ένα μεγάλο πλήθος από οντότητες, που δεν είχαν συγκεκριμένη μορφή και στο σταυρό υπήρχε μια μορφή παρόμοια με τη δική του. Είδα τον Κύριο να βρίσκεται πάνω από το Σταυρό, χωρίς συγκεκριμένη μορφή, αλλά σαν μια φωνή, όχι όμως η φωνή που γνωρίζαμε, αλλά μια φωνή γλυκιά, ευγενική, μια φωνή αληθινά του Θεού..." (Από το κεφ. Πράξεις του Ιωάννη)
"...Και ο Ανθύπατος στεκόταν αμίλητος, λες και είχε χάσει τα λογικά του, όταν ολόκληρη η πόλη απαιτούσε τώρα, ξεσηκώνοντας θόρυβο μεγάλο, ν' απελευθερώσει τον Ανδρέα και προσπάθησε να πλησιάσει το σταυρό για να τον λύσει και να τον κατεβάσει κάτω, ο Ανδρέας φώναξε δυνατά, "Μην επιτρέψεις Κύριε ν' απελευθερωθεί ο Ανδρέας, που έχει δεθεί πάνω στο σταυρό σου. Μη μ' εγκαταλείψεις... στον αδιάντροπο διάβολο... Πατέρα, μην επιτρέπεις πια αυτόν τον τιποτένιο να ταπεινώσει εκείνον που έχει γνωρίσει το μεγαλείο σου"".