ΑΘΗΝΟΥΛΑ, ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ;

«Εγώ δε γράφω Ιστορία, ούτε κάνω έρευνα. Καταγράφω απλά τις δικές μου εμπειρίες, τη δική μου ζωή, μια και είχα την τύχη να βρεθώ μετά από την Αντίσταση στη δημιουργία και στη δράση του ΔΣΕ, αυτήν τη φορά στον Πάρνωνα. Ήταν για μένα μεγάλη εμπειρία και σταθμός στη ζωή μου, που, παρά τα χρόνια που πέρασαν, παραμένει φωτεινός φάρος στη μνήμη και στην ψυχή μου. Έπρεπε να ζήσει κανείς εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές από κοντά για να γνωρίσει τι θα πει ηρωισμός, αυταπάρνηση, λεβεντιά στη μάχη με το θάνατο. Να ανακαλύψει τη δύναμη και την αντοχή της ψυχής των μαχητών και των μαχητριών στη φωτιά της άνισης μάχης.
Νιώθω περήφανη που έζησα εκείνες τις ηρωικές μέρες στον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.»