ΑΤΡΩΤΟΙ ΟΧΙ ΠΙΑ

ΠΛΟΥΣΙΟ ΓΕΥΜΑ

Μπήκα μέσα στο κάδρο

έγειρα δεξιά, λίγο αριστερά

ισορρόπησα.

Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια

κι ένας καρδινάλιος μέσα μου.



Η μεταμφίεση επετεύχθη

έγινα μέρος της επίπλωσης.

Φόρεσα κι ένα αυτάρεσκο χαμόγελο

να ρίξω στάχτη στα μάτια.

Καθώς άχνιζε η σούπα στο τραπέζι

ξεκίνησα τον λόγο μου

μπλα, μπλα, μπλα, μπλα…



Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια

καρδινάλιος, χαμόγελο

κι από μέσα να λείπω.



Μετά το παρατεταμένο χειροκρότημα

κάθισα δίπλα στον κύριο πρέσβη.

Το πρώτο πιάτο είχε ήδη σερβιριστεί

και οι συνδαιτυμόνες

ακόνιζαν τα μαχαίρια τους

έτοιμοι να το καταβροχθίσουν.

Υπέμεινα χωρίς αντίσταση τη μοίρα μου.

Μόνο ένα βραχύβιο αχ

κι ύστερα σιώπησα για πάντα