Η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 τείνει να καταστεί ιδιαίτερα επικίνδυνη για το εκπαιδευτικό σύστημα και άρα για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας και τη διάρθρωση και τη νοοτροπία της κοινωνίας μας. Λειτουργεί ήδη ως μηχανισμός παραγωγής παρεξηγήσεων για την αποστολή και τις δυνατότητες του εθνικού Συντάγματος, αλλά και για τα δεδομένα της ευρωπαϊκής έννομης τάξης, αλλοιώνει τις προτεραιότητες μίας υπεύθυνης εκπαιδευτικής πολιτικής, συγκαλύπτει απροκάλυπτα κερδοσκοπικές επιχειρηματικές επιδιώξεις και καλλιεργεί φρούδες ελπίδες σε γονείς και παιδιά που υφίστανται τις συνέπειες της φοιτητικής μετανάστευσης και της "γκρίζας" λειτουργίας των λεγόμενων "κολεγίων" στην Ελλάδα. Στην κατάσταση αυτή είναι αναγκαίο να αντιταχθεί μία ολοκληρωμένη "ατζέντα 16". Ένα πρόγραμμα 16 σημείων που δίνει, κατά τη γνώμη μου, απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα χωρίς να κρύβεται πίσω από τον ισχυρισμό ότι το Σύνταγμα δήθεν παρεμποδίζει τις αναγκαίες αλλαγές ή ότι μόνο μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος μπορούν να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές αυτές.