Ο τίτλος «Αυτοκρατορικός Ελληνισμός» περιλαμβάνει δυο λέξεις που η μία έχει ορισμό πολιτικό/ιδεολογικό και η άλλη πολιτισμικό/εκπολιτιστικό. Με την έννοια «Αυτοκρατορικός» εκφράζουμε την μετάβασι από την πολιτική οργάνωσι της Πόλεως-Κράτους (Κλεινόν Άστυ) -όπως αυτή τελειοποιήθηκε κατά την κλασσική περίοδο- στο οικουμενικό πολιτικό ιδεώδες της Αυτοκρατορίας. Με την έννοια «Ελληνισμός» περιγράφουμε την διάδοσι, εξάπλωσι και πολιτιστική κυριαρχία των Ελλήνων και ως συνέπεια τον γλωσσικό, εθνογραφικό, πολιτιστικό και πολιτικό εξελληνισμό τού τότε γνωστού κόσμου. Ως ιστορικό φαινόμενο, ο «Αυτοκρατορικός Ελληνισμός» έχει μία σχεδόν αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια 1784 ετών που αρχίζει με την ίδρυσι της Αλεξανδρείας το έτος 331 π.Χ. και καταλήγει στην άλωσι της Κωνσταντινουπόλεως το έτος 1453 μ.Χ....
Στον παρόντα τόμο αναλύουμε την Πρώιμη και Μέση Βυζαντινή Περίοδο. Δηλαδή από την μονοκρατορία του Κωνσταντίνου Α' του Μέγα και την ίδρυσι της Κωνσταντινουπόλεως το έτος 324 μ.Χ. μέχρι την οριστική επικράτησι της δυναστείας των Κομνηνών το έτος 1081 μ.Χ. Ο τόμος χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο μέρος αφορά την Πρώιμη Βυζαντινή Περίοδο (324 μ.Χ.-610 μ.Χ.) που ονομάζουμε «Εκχριστιανισμένο Ρωμαϊκό Κράτος του Ελληνιστικού Κόσμου». Το δεύτερο μέρος αφορά την Μέση Βυζαντινή Περίοδο (610 μ.Χ.-1081 μ.Χ.) που ονομάζουμε «Ελληνο-Χριστιανική Αυτοκρατορία της Ρουμανίας». Η ακριβής αιτιολογία των ονομασιών αυτών τεκμηριώνεται αναλυτικά στο έργο.
Η παρούσα εργασία αποτελεί έργο συνθετικό που βασίζεται σε πρωτογενείς πηγές αλλά και την κυριότερη ελληνική και ιδίως ξένη βιβλιογραφία τουλάχιστον 230 επιστημονικών έργων... Αποτελεί μία Πολιτική Ιστορία, ολοκληρωμένη και προσεκτικά δομημένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη, αλλά όχι περιττά αναλυτική, που αποδεικνύει την σύνδεσι της εξιστορουμένης περιόδου με τον Ελληνισμό μέσα από στοιχεία και πηγές. Στο τέλος κάθε Μέρους υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο με την "Αποτίμησι" της κάθε περιόδου. Εκεί αναλύεται κατά πρώτον η εθνογραφία της περιόδου κατά περιοχή.