ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ...

Το ιστορικό μυθιστόρημα "Δεν έχω τίποτα άλλο να πω..." αποτυπώνει και ζωντανεύει κάποιες κρίσιμες εποχές της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας. Βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και γεγονότα. Οι ήρωές του είναι πρόσωπα υπαρκτά, όπως υπαρκτά είναι και τα περισσότερα πρόσωπα που μετέχουν στην εξέλιξή του. Κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος είναι ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης. Ένας πραγματικός ιππότης. Μία συναρπαστική και θυελλώδης προσωπικότητα που άφησε με την ταραχώδη ζωή του και τη φιλοπατρία του έντονα σημάδια στην ιστορική πορεία του τόπου. Σ' αυτό το έργο ο ρομαντισμός, η φιλοπατρία, η διάθεση για προσφορά, για θυσίες, για αγάπη και έρωτα, βαδίζουν αντάμα με το πολιτικό μεγαλείο, αλλά και με την ευτέλεια της κομματικής διαπλοκής και της εξάρτησης, που μαστίζει τον τόπο μας διαχρονικά. Η εποχή που έζησε και έδρασε ο Μαβίλης, ήταν μια ταραγμένη, μεταβατική -κοινωνικά και πολιτικά- περίοδος. Ο ποιητής έζησε από κοντά το όραμα και τις προσπάθειες του θεμελιωτή του σύγχρονου ελληνικού κράτους, του Χαρίλαου Τρικούπη. Ανέβηκε στα βουνά της Κρήτης ως εθελοντής παίρνοντας μέρος στην Κρητική Επανάσταση. Έζησε από κοντά την εθνική ταπείνωση του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897 και την εθνική αναγέννηση που έφερε ο οραματιστής πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος. Εκλέχθηκε βουλευτής και υποστήριξε με θέρμη την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Απογοητευμένος, όμως, από την ευτέλεια των κομματικών "εθίμων" και των πελατειακών σχέσεων που μάστιζαν την πολιτική ζωή, απομακρύνθηκε. Έπαψε να πολιτεύεται και επέστρεψε στο γνωστό του δρόμο, της επαναστατικής προσφοράς για τα εθνικά δίκαια. Το 1912, στο Βαλκανικό Πόλεμο, σε ηλικία 53 ετών, ανέβηκε για άλλη μια φορά στα βουνά της Ηπείρου. Φόρεσε τον κόκκινο χιτώνα των εθελοντών Γαριβαλδινών και πήγε να προσφέρει τη ζωή του. Με πόνο τον αποχωρίστηκε η αγαπημένη του, η ποιήτρια και ηθοποιός, Θεώνη Δρακοπούλου. Πίστευε πως θα τον έχανε για πάντα. Η προαίσθησή της δικαιώθηκε. Ο Μαβίλης δεν επέστρεψε ποτέ κοντά της. Σκοτώθηκε, πολεμών