ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Η "Δεύτερη Πατρίδα", που εξεδόθει το 1900 είχε έναν επεξηγηματικό πρόλογο του συγγραφέα. Ο Ιούλιος Βέρν έλεγε σ' αυτόν πως οι πιο ζωηρές αναμνήσεις απ' την παιδική του ηλικία στάθηκαν οι περιπέτειες των διαφόρων "Ροβινσωνικών μυθιστορημάτων" που τον είχε γοητεύσει το διάβασμά τους. Και γι' αυτό είχε εμπνευσθεί τρία απ' τα πιο ευχάριστα κι απολαυστικά για τον αναγνώστη έργα του, που αργότερα μεταφράστηκαν σχεδόν σε όλες τις γλώσσες: "Σχολή των Ροβινσώνων", "Μυστηριώδης Νήσος" και "Δυο χρόνια διακοπές". Ένα απ' τα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα της "βιοπαλαιστικής περιπέτειας" ήταν κι ο "Ελβετός Ροβινσώνας" του Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης Ρούντολφ Βυς (1781-1850). Ο Ιούλιος Βερν θυμήθηκε αυτό το ανάγνωσμα των παιδικών του χρόνων, όταν ο εκδότης Ζυλ Χετζέλ τύπωσε μια καινούργια μετάφραση του "Ελβετού Ροβινσώνα" στα γαλλικά το 1864 - γιατί το πρωτότυπο ήταν στα γερμανικά. Τότε, ο Βερν εμπνεύστηκε να γράψει μια συνέχεια στο μυθιστόρημα αυτό με τον τίτλο "Δεύτερη Πατρίδα", εμφανίζοντας τα ίδια πρόσωπα: τον τολμηρό και γενναίο Φριτς, τον κάπως εγωιστή μα μελετηρό Ερνέστο, τον πονηρούλη Τζακ και τον μικρό Φραγκίσκο, ύστερ' από δωδεκάχρονη παραμονή στο νησί. Κατόπι απ' την ανακάλυψη του Αναμμένου Βράχου, άραγε η προσθήκη της Τζένης Μόντροζ σ' αυτόν το στενό κύκλο δε θα επέφερε ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής των Ροβινσώνων; Και η άφιξη του κυρίου Ουώλστον με τους δικούς του, άλλωστε, δεν επέβαλλε να δοθεί μια συνέχεια στην αφήγηση των περιπετειών του "Ελβετού Ροβινσώνα"; Κι ο Βερν τελειώνει τον πρόλογο του έτσι: "Γι' αυτό συνέχισα το έργο του Βυς. Λυπάμαι μονάχα που η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να πάω να ζήσω κοντά τους!". (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)