ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

...Είναι δύσκολο να απαντηθεί πώς λειτουργεί με ακρίβεια η διαφήμιση, γιατί δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τη λεπτομερή λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Απόψεις παγιωμένες για πολλές δεκαετίες σχετικά με την πρόσληψη της διαφήμισης από τον αποδέκτη, όπως π.χ. τα υποδείγματα "ιεραρχικής κλιμάκωσης των αποτελεσμάτων της διαφήμισης", αμφισβητούνται έντονα και νέες προσεγγίσεις προτείνονται.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έχει έναν κεντρικό αποθηκευτικό χώρο όπου ταξινομεί τις πληροφορίες για τη διαφήμιση και το προϊόν, θραύσματα μνήμης και ιδέες αποθηκεύονται σε διάφορα μέρη του και τις επεξεργάζεται με ποικίλες διεργασίες. Η ανάκληση στη μνήμη δεν περιλαμβάνει την ακριβή αναπαράσταση του προηγηθέντος γεγονότος.

Είναι μια δυναμική διαδικασία ανάμνησης που εμπεριέχει στοιχεία της μνήμης και ταυτόχρονα ανακατασκευάζει μια "νέα μνήμη" για το γεγονός, που ποτέ δεν υπήρξε με τη μορφή αυτή στο παρελθόν. Αναπτύσσεται ένα δίκτυο ανάμεσα στις ιδέες για το προϊόν και στη γνώση, στη διαίσθηση και τα συναισθήματα του αποδέκτη για το προϊόν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, δημιουργείται στη μνήμη του ένα "νεφέλωμα προϊόντος", που περιλαμβάνει όλα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Σημαντική εξέλιξη στα ερευνητικά δεδομένα αποτελεί η πειραματική επιβεβαίωση των προαναφερθέντων (Braun 1999, Braun-La Tour και La Tour 2005). Αυτή κατέδειξε ότι η εμπειρία της έκθεσης στη διαφήμιση μετά την αγορά του προϊόντος μπορεί να ανακατασκευάσει και να τροποποιήσει προς το ευνοϊκότερο την εμπειρία που αποκόμισε ο καταναλωτής από τη δοκιμή του προϊόντος. Στηρίζει την άποψη, ότι αυτό που βιώνει ο καταναλωτής δεν είναι η αντικειμενική πραγματικότητα για το προϊόν αυθύπαρκτη και ανεξάρτητη από την αντιληπτική χειραγώγηση της διαφήμισης.

Ταυτόχρονα, όμως, η υποκειμενική αντίληψη του καταναλωτή για το προϊόν, που διαμορφώνεται από τη διαφήμιση, δεν μπορεί να υπάρξει πέρα από τα όρια που θέτει η πραγματική εμπειρία από την αγορά του προϊόντος.

Η μερική γνώση