ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Παπαντωνίου, Ζαχαρίας (1877-1940). Συγγραφέας, δημοσιογράφος και διανοούμενος. Γεννήθηκε στο Καρπενήσι, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Εγκατέλειψε τις ιατρικές σπουδές του και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία (εφημερίδες Χρόνος, Σκρίπ, Εμπρός, καθώς και στη Νέα Ζωή, που εκδιδόταν στην Αλεξάνδρεια), ανάγοντας το χρονογράφημα σε λογοτεχνικό είδος. Παράλληλα στράφηκε στη λογοτεχνία, εκδίδοντας την ποιητική συλλογή Πολεμικά Τραγούδια. Υπήρξε ενθουσιώδης υποστηρικτής της δημοτικής· ως Νομάρχης μάλιστα (1912-1916) προώθησε τη δημιουργία εργατικού συνδικάτου στη Σύρο. Έγραψε διηγήματα (Βυζαντινός Όρθρος, Η Θυσία), ποιήματα, θεατρικά έργα, το δοκίμιο Ο Όθων, το ταξιδιωτικό Άγιον Όρος, ενώ επιδόθηκε στο μικτό είδος του πεζοτράγουδου. Τα πεζά του Παπαντωνίου εστιάζονται σε έναν κόσμο διψασμένο για δικαιοσύνη, που όμως οι αλλεπάλληλες ηθικές του ήττες τον κάνουν να εγκαταλείπει το "πεδίο μάχης" και να αποσύρεται συνειδητά. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)