Η νέα ελληνική γλώσσα έχει στενή σχέση με τα αρχαία ελληνικά. Η ελληνική γλώσσα παρά τις φυσιολογικές αλλαγές που υπέστη (έπαθε) στη μακραίωνη ιστορική της πορεία παραμένει κατά βάση μια και ενιαία από τα αρχαιότερα χρόνια έως σήμερα. Η ελληνική αποτελεί μοναδικό παράδειγμα γλώσσας με αδιάκοπη ιστορική συνέχεια. Έτσι μπορούμε να λέμε για ενιαία ελληνική γλώσσα από την αρχαιότητα έως σήμερα. Λίγες λέξεις και συντακτικές δομές της αρχαίας ελληνικής γλώσσας είναι διαφορετικές από τη νέα ελληνική. Προσεγγίζοντας την αρχαία ελληνική γλώσσα από το πρωτότυπο διαπιστώνουμε ότι η νέα ελληνική γλώσσα έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική γλώσσα και αποτελεί συνέχεια και εξέλιξή της. Παράλληλα αποκτούμε μια βαθύτερη γνώση της ελληνικής γλώσσας και διευρύνουμε το γλωσσικό μας κώδικα. Συνειδητοποιούμε τα κοινά δομικά στοιχεία της αρχαίας και της νέας ελληνικής αλλά και τις διαφορές τους.