ΔΟΝ ΚΑΡΛΟΣ

... Αφιερώστε της δυναστείας τη δύναμη για των λαών την ευτυχία. Βάλτε στη θέση της και πάλι την αξιοπρέπεια του ανθρώπου τη χαμένη. Να ναι ο πολίτης πάλι ό,τι ήταν πρώτα: Της βασιλείας σκοπός. Να χαίρεται ο ξωμάχος το αλέτρι, κι ας χαρίζει την κορώνα στο Βασιλιά, που χωρικός δεν είναι. Ας ονειρεύεται ο τεχνίτης στο εργαστήρι του να πλάσει κόσμους ομορφότερους. Και μόνον όταν ξαναδοσμένος στον εαυτό του ο άνθρωπος γνωρίσει την αξία του κι ανθίσουνε της λευτεριάς τα θεία περήφανα χαρίσματα τότε, Μεγαλειότατε, όταν θα χετε κάνει το κράτος σας το πιο ευτυχισμένο κράτος του κόσμου, τότε θα ναι το καθήκον σας να καταχτήσετε τον κόσμο.