H ποιήτρια επανέρχεται δύο χρόνια κατόπιν της προηγούμενης συλλογής της Ομφάλιος Λώρος επιστρατεύοντας την πιο μινιμαλιστική διάθεση στην εκφραστική της ταυτότητα.
Στον Έφεδρο λόγο (Επ' ώμου : Ουρανός κι ένα μολύβι) διακρίνεται η λεπτή γραμμή της εικονοποιίας με τη λυρικότητα που επιτρέπει η ώριμη ματιά στον περιβάλλοντα κόσμο.