ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το κυνικό λογοτεχνικό μας παρόν δύσκολα τα βγάζει πέρα χωρίς να μείνει ασυγκίνητο ανατρέχοντας στις είκοσι τέσσερις συνεντεύξεις ισάριθμων ελλήνων συγγραφέων που δημοσιεύθηκαν στα "Ρεύματα", ένα λογοτεχνικό περιοδικό που δεν κατεύνασε τα λογοτεχνικά πνεύματα ούτε παρότρυνε λογοτεχνικά νεύματα προς κάτι αφηρημένο και εξωπραγματικό. Οι συνεντεύξεις ακουμπάνε σε ερωτήσεις συγγραφέων όπου εξετάζονται η λειτουργία του βιβλίου και της ανάγνωσης, η στρατηγική του συγγραφέα, η εξέλιξη της γραφής, η μυθοπλασία, το μυθιστόρημα, το διήγημα, η ποίηση, η πολιτική, η πανταχού παρούσα ελληνική σκόνη και η τέφρα της ιστορίας. Άλλα θέματα που θίγονται είναι η θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή, τι σημαίνει για έναν συγγραφέα μπεστ σέλερ, τι ρόλο παίζουν τα βραβεία και οι διακρίσεις, το επάγγελμα του συγγραφέα, η υπερπληθώρα της λογοτεχνικής παραγωγής. Επίσης, η αισθητική, η ηθική, το ύφος, η γλώσσα, το περιεχόμενο της γραφής, η ανάπτυξη των ιδεών και της σκέψης, η διανόηση, ο δημόσιος λόγος, η ανέχεια, η πολιτική ορθότητα οι αντιφάσεις των συγγραφέων.
Στον παρόντα τόμο ο αναγνώστης μπαίνει μέσα στο δωμάτιο είκοσι τεσσάρων Ελλήνων συγγραφέων. Ρίχνει ματιές, σπάνιες ματιές, στην ύπαρξή τους. Βλέπει πως «τρέχουν» την καθημερινή τους ζωή, πως τα βγάζουν πέρα με τον επιούσιο, τι επαγγέλλονται. Τους βλέπει να ενθουσιάζονται, να κλαυθμηρίζουν, να ασκούν κριτική, να εκφέρουν τη γνώμη τους επί παντός επιστητού, να μιλάνε για τους εκδότες και τους επιμελητές τους, για την κρατική πολιτική του βιβλίου, να μας αποκαλύπτουν (όσοι έχουν) τα μυστικά της γραφής τους, πώς αντιμετωπίζουν τους ομοτέχνους τους.
Είκοσι τέσσερις ενδιαφέρουσες, σχολαστικές, σπινθηροβόλες συνομιλίες μεταξύ συγγραφέων διαθέσιμες σε έναν τόμο. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα πως εδώ βρίσκει κανείς τη λογοτεχνική ιστορία της Ελλάδας του τέλους του 20ού αιώνα. Γιατί η ιστορία ενός τόπου δεν γράφεται από τους ιστορικούς αλλά από τους συγγραφείς της. Οι οποίοι, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στην κοινωνία και στην αν