Τα αξιόγραφα συνιστούν μία από τις μεγαλύτερες νομικές εφευρέσεις, που άλλαξαν κυριολεκτικά τη μορφή των συναλλαγών, αυξάνοντας με ιλιγγιώδεις ρυθμούς τον όγκο και την ταχύτητα διεξαγωγής τους. Τούτο κατέστη εφικτό με την υποκατάσταση σε μεγάλο βαθμό του χρήματος με μετρητά από αξιογραφικά μέσα πίστωσης και πληρωμής (χρήμα εν ευρεία έννοια), τα οποία χωρίς τη διακίνηση πραγματικού (υλικού) χρήματος, πετυχαίνουν με εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο την εκκαθάριση των εμπορικών, κυρίως, συναλλαγών. Τα αξιόγραφα καθίστανται επομένως όργανα -ιδιαίτερα μεγάλης δραστικότητας- διακανονισμού των ενοχικών σχέσεων.
Στη βάση της τεράστιας αυτής δυναμικής που αναπτύσσουν τα αξιόγραφα βρίσκεται η σχετικά απλή σύλληψη (ιδέα) της ενσωμάτωσης δικαιωμάτων ή απαιτήσεων σε έγγραφα, έτσι ώστε να μετατρέπεται το αξιόγραφο σε κινητό πράγμα, σε οικονομικό δηλαδή αγαθό, μεγάλης «κινητικότητας» και κυκλοφοριακής ικανότητας, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δεν αποτελεί υπερβολή να λεχθεί ότι αποτελούν τα βασικά μέσα συγκέντρωσης και διακίνησης του πλούτου σήμερα.
Επιπλέον, στην τόνωση της εμπορευσιμότητάς τους, συντελεί καθοριστικά, η θεσμοθέτηση σε μερικά απ' αυτά του αναιτιώδους της ενοχής από αξιόγραφο, γεγονός που εμπεδώνει τη χρήση τους ως άξιο γραφικό χρήμα στις εμπορικές συναλλαγές.
Από την άλλη πλευρά βεβαιώς η ηλεκτρονική κοσμογονία -που έχει κατακλύσει κάθε χώρο του δικαίου, μεταλλάσσοντας μερικές φόρες, κρίσιμα, βασικούς θεσμούς- δεν άφησε αλώβητο ούτε το χώρο των αξιόγραφων, που διέρχονται τη σοβαρότερη υπαρξιακή κρίση στη μακραίωνη ιστορία τους: απειλείται η ίδια η πεμπτουσία τους, η αρχή της ενσωμάτωσης. Η αποϋλοποίηση των δημόσιων αξιόγραφων (τίτλων της οργανωμένης χρηματιστηριακής κεφαλαιαγοράς) είναι πλέον γεγονός, πίεση όμως υφίσταται και ο χώρος που θεωρείται ότι αποτελεί τον παραδοσιακό πυρήνα του δικαίου των αξιόγραφων: οι πιστωτικοί τίτλοι. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)