"Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα μια κρίση στην εξωτερική της πολιτική που θυμίζει έντονα τη μεσοπολεμική περίοδο. Η υποβάθμιση της στρατηγικής της σημασίας μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στερούσε τότε την Ελλάδα από το ενδιαφέρον των παλαιών προστατών-συμμάχων της και την εξέθετε αβοήθητη στη βουλιμία της ανερχόμενης τοπικής δύναμης -της Ιταλίας. Παράλληλα, η μέριμνα της χώρας έπρεπε να αφιερωθεί στο επείγον εσωτερικό θέμα της αποκατάστασης των προσφύγων και να εξασφαλίσει δανειοδότηση από το εξωτερικό για την ανόρθωση της οικονομίας. Τη δύσκολη εκείνη στιγμή τα πολιτικά κόμματα βρέθηκαν σε μεγάλη κρίση αξιοπιστίας που οδήγησε σε απανωτές πολιτικές ανωμαλίες.
Σήμερα, αν αντικαταστήσουμε την Ιταλία του μεσοπολέμου με την Τουρκία, την αποκατάσταση των προσφύγων με τη διαχείριση των μεγάλων εσωτερικών και εξωτερικών ελλειμμάτων και τον εθνικό διχασμό με τον ενδοστρεφή επαρχιωτισμό του κομματικού μας βίου, θα διαπιστώσουμε ότι βρισκόμαστε σε κρίση σχετική με την παλιά, αλλά περισσότερο δυσεπίλυτη, γιατί δεν βγαίνουμε από μια εθνική καταστροφή αλλά από μια περίοδο παροχών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που ανάλογη δεν θα υπάρξει στο μέλλον [...]". (Θάνος Bερέμης, από την παρουσίαση της έκδοσης)