ΕΛΛΑΔΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ. ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ. Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 1976, ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ 1987, ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΤΟΥ 1996

Η αέναη και σταδιακά κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και Κύπρο, μέσω της εφαρμογής μιας στρατηγικής εξαναγκαστικής διπλωματίας, με την προσφιλή χρήση των τακτικών των παραβιάσεων του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, των δεσμεύσεων ευμεγεθών θαλάσσιων περιοχών στο Αιγαίο και στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) και τη χρήση της διπλωματίας των πλωτών γεωτρυπάνων στη δεύτερη (Κυπριακή ΑΟΖ), με αντικειμενικό στόχο την άσκηση συγκυριαρχίας-συνδιαχείρισης στο Αιγαίο και στην Κύπρο, δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας η οποία μετουσιώνεται στο συγκαιρινό στρατηγικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».