Τα δοκίμια της έκδοσης αυτής εκπονήθηκαν στα χρόνια 1994-2008 και πραγματεύονται όψεις της ποίησης και της ποιητικής του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου (1931-1996), ενός από τους πιο γοητευτικούς δημιουργούς της δεύτερης γενιάς του μεταπολέμου.
Ειδικότερα, οι θεματικοί άξονες γύρω από τους οποίους κινούνται οι εργασίες είναι οι εξής: η σχέση του ποιητή με τον ευρύτερο μακεδονικό χώρο και η ανάδειξη των εκκοκκιστηρίων βάμβακος σε σύμβολα διάλυσης του ερωτικού δεσμού· ο ανασταλτικός ρόλος που διαδραματίζει η πρόθεση απόκρυψης στη δόμηση του ποιητικού κειμένου· τα ποιήματα που αναφέρονται στο Μύρωνα, ένα πρόσωπο-σύμβολο της ευτυχούς ερωτικής σχέσης, ιδιαίτερα προσφιλές στον ποιητή· η παράθεση και ο σχολιασμός πρωτόλειων ποιημάτων, που γράφτηκαν από τον Ασλάνογλου στα 16 με 18 του χρόνια και καταδεικνύουν το υψηλό επίπεδο της καλλιτεχνικής του συνείδησης· και τέλος ο αναθεωρητικός χαρακτήρας της γραφής, ο οποίος συνίσταται στις παρεμβάσεις που από δημοσίευση σε δημοσίευση επιχειρεί ο ποιητής σε τίτλους, μότο, αφιερώσεις, φράσεις και λέξεις, στίχους, ενότητες ή και ολόκληρα ποιήματα.
Ενκατακλείδι, άξιο επισήμανσης είναι το γεγονός ότι στις δύο τελευταίες εργασίες παρατίθενται συγκεντρωμένα 70 ποιήματα, 20 πρωτόλεια, από τα οποία τα 12 ανέκδοτα, και 50 δημοσιευμένα ήδη σε περιοδικά ή συλλογές, τα οποία, έχοντας αποκλειστεί από το corpus των 122 ποιημάτων της οριστικής έκδοσης Ο δύσκολος θάνατος (1978), είναι σήμερα δυσεύρετα, αν και τόσο χρήσιμα, για να σχηματίσει κανείς μια πληρέστερη εικόνα της συγγραφικής ιδιοπροσωπίας του Ασλάνογλου.