Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος που έγραψε την ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης σε πολλά έργα του, κρίνοντας τις διάφορες απόψεις των προγενέστερων φιλοσόφων. Ο Επίκουρος ακολούθησε αυτόν τον δρόμο, αφενός ελέγχοντας όλες τις φιλοσοφικές απόψεις με μια εμπειρική μεθοδολογία με κριτήρια αλήθειας, που αποτελεί πρόδρομο της πειραματικής επιστημονικής μεθόδου, και αφετέρου διδάσκοντας τους μαθητές του πώς να κρίνουν αντικειμενικά τα ορθά και τα λάθη των άλλων φιλοσοφιών.
Συνεχίζοντας την επικούρεια παράδοση, οι Φίλοι του "Κήπου Αθηνών" καταγράφουν την εξελικτική πορεία της αρχαιοελληνικής φιλοσοφικής σκέψης από τους Ίωνες Φυσικούς φιλοσόφους, τον Δημόκριτο, τους Σοφιστές, τον Σωκράτη και τις ελάσσονες Σωκρατικές σχολές, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη έως τον Επίκουρο και τους Στωικούς αναδεικνύοντας με σαφήνεια και γλαφυρότητα τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Επιπλέον, οι απόψεις των Ελλήνων φιλοσόφων συγκρίνονται με τα ευρήματα της σύγχρονης επιστήμης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Στο βιβλίο καλύφθηκε ολόκληρη η εποχή της Ελληνικής Φιλοσοφίας και καλύφθηκε όχι μόνο σε έκταση αλλά και σε βάθος. Το πνεύμα του βιβλίου μάλλον τείνει στην κατεύθυνση της ανάδειξης των συνθέσεων και της γόνιμης αντιπαράθεσης μεταξύ των σχολών, καθώς δεν υπάρχουν εχθρότητες στην Φιλοσοφία". (Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης - Αν. Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής - Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
"Πάντα οι Επικούρειοι προσπαθούσαν να συζητήσουν τι έλεγαν οι άλλοι φιλόσοφοι και μέσω της παρατήρησης, δηλαδή της επιστημονικής μεθόδου, να κρίνουν αντικειμενικά αν μια άποψη είναι σωστή ή όχι". (Χρήστος Γιαπιτζάκης - Αν. Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής - Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)