Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά μια απόπειρα συμβολής στη συζήτηση για την ανταπόκριση της ελληνικής κεντρικής δημόσιας διοίκησης στις προκλήσεις του Ενωσιακού θεσμικού και πολιτικού συστήματος κατά τη διάρκεια των εικοσιπέντε και πλέον χρόνων του Κοινοτικού / Ενωσιακού της βίου. Υιοθετείται μια δι προσέγγιση: Αφενός τίθενται γενικά ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας της ελληνικής διοίκησης στη διάδρασή της με το Ενωσιακό πολιτικό και θεσμικό σύστημα. Αφετέρου μελετώνται οι διαφοροποιημένοι όροι συγκρότησης και λειτουργίας καθώς και οι επιδόσεις των ελληνικών διοικητικών δομών σε επιλεγμένα πεδία πολιτικής. Το πρώτο μέρος αφιερώνεται στις οριζόντιες διαστάσεις της εθνικής διοικητικής δράσης στο Ενωσιακό θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον. Το δεύτερο μέρος συζητά επιλεγμένα παραδείγματα δημοσίων πολιτικών (περιβάλλον, γεωργία, σιδηροδρομικές μεταφορές, εφαρμογές της Ανοικτής Μεθόδου Συντονισμού στους τομείς της απασχόλησης, εκπαίδευσης, μετανάστευσης, ασύλου και κοινωνικής ασφάλισης). Τέλος το τρίτο μέρος διερευνά τη δομική και λειτουργική μορφολογία δύο υπουργείων (Υπουργείο Εξωτερικών και Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών) που συνιστούν τον κεντρικό ιμάντα διάδρασης με τον Ενωσιακό θεσμό.