ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΤΗΤΑΣ

Το ίδρυμα ιδρύθηκε το 1947 από τον τότε Διάδοχο Παύλο, όπως δε αναφέρετο στην ιδρυτική του πράξη, με σκοπό την: "...δια καταλλήλων μέσων εξύψωση του ηθικού, μορφωτικού, κοινωνικού και βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού. Η επιδίωξη τούτων θα γίνεται βαθμιαίως, παρά δε τούτο ουδεμία απολύτως ανάμειξις εις την πολιτική ζωήν ή κίνησιν της χώρας επιτρέπεται".

Ο Διάδοχος Παύλος κατέθεσε κατά την ίδρυση του Ιδρύματος το ποσόν των 20.000.000 δρχ. που προήρχοντο από δωρεές που του δόθηκαν προσωπικά, εκ μέρους διαφόρων ομογενών και φιλελλήνων της Αλλοδαπής για να τα διαθέσει κατά την κρίσιν του υπέρ κοινωφελών σκοπών.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας την εποχή αυτή ήταν άθλια, λόγω του Πολέμου, της
Κατοχής και του Εμφυλίου που ήδη είχε αρχίσει. Οι βασικές υποδομές της χώρας είχαν πληγεί βαρύτατα, ενώ κύματα ανθρώπων λόγω των γεγονότων είχαν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Ειδικότερα, η κατώτατη τεχνική παιδεία (τεχνίτες) ήταν ανύπαρκτη. Τεχνίτες και Γεωργοί κάθε κατηγορίας που ήταν απαραίτητοι για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Η αρχική λοιπόν προσπάθεια εστιάσθηκε στην δημιουργία Πρακτικών Τεχνικών Σχολών, μονοετούς φοιτήσεως, με 26 ειδικότητες, αλλά και Οικοκυρικών Σχολών. Οι σχολές απευθύνονταν σε νέους και νέες, 16-19 ετών, που ήταν κυρίως άποροι και ορφανοί. Παράλληλα λειτούργησαν, Ναυτικό Σχολείο, και Σχολή Αλιείας. Στα σχολεία αυτά φοίτησαν περίπου 50.000 νέοι και νέες.

Το Ίδρυμα ίδρυσε Νυκτερινά Δημοτικά Σχολεία, για εργαζόμενους νέους. Σταδιακά ασχολήθηκε με πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων, όπως, Κοινωφελή έργα, (Πηγάδι του Χωριού, Κινηματογραφικό Πρόγραμμα, Δασική Οδοποιία, κ.λπ.), Κοινωνική Προσφορά (Σταθμοί Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών, Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο, Συμβουλευτικό Ψυχιατρικό Τμήμα Ενηλίκων, κ.λ.π), Τουριστικό Τομέα (Ξενοδοχείο του Χωριού, Ξεναγήσεις, Χιονοδρομικός Αναβατήρας Σελίου, κ.λπ.), Μορφωτικό Τομέα (Εθνική Εστία Διδασκάλων, Εθνικό Εκπαιδευτήριο Αναβρύτων, Εκδρομές "Γνωρίσατε την Ελλάδα", κλπ), Απόδημο Ελληνισμό, Προσπάθειες Πνευματικού Περ