Μένουμε σπίτι
Πουλάκι-μου, για βόλτα βγήκες; Έτσι απλά;
Γρήγορα πίσω στο κλουβί-σου! Κινδυνεύεις.
Βάλε τη μάσκα. Σου θαμπώνει τα γυαλιά;
Καλύτερα. Και τί χρειάζεται να βλέπεις
πέρα απ' το τζάμι που με τόση υπομονή,
τόση προσήλωση χαϊδεύεις όλη μέρα;
Σέρφαρε, σέρφαρε όσο θέλεις. Μόνο μη
βουλιάξεις στην κοντόφθαλμη μιζέρια
των ναυαγών που με τον χάρτη ενός νησιού
(που μόνο εκείνοι κατοικούν) πάν να μας πείσουν
ν' απαρνηθούμε τη χαρά του ταξιδιού
και να γυρίσουμε επειγόντως όλοι πίσω.
Μην τους ακούς. Τα πάντα βαίνουν κατ' ευχήν,
φτάνει απ' το σπίτι-σου να μην κουνήσεις ρούπι.
Αδημονείς; Σου σπάει τα νεύρα η φυλακή;
Πάτα "Αποδέχομαι" και ξένοιασε [...].
[Από την έκδοση]