ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ

Η σύζυγος του Έκτορα Ανδρομάχη μεταφέρεται στη Φθία ως λάφυρο του γιου του Αχιλλέα Νεοπτόλεμου. Αποκτούν γιο, τον Μολοσσό. Η σύζυγος του Νεοπτόλεμου Ερμιόνη προσπαθεί μαζί με τον πατέρα της Μενέλαο να σκοτώσει την Ανδρομάχη και τον γιο της. Ο γέροντας Πηλέας αποτρέπει τον φόνο. Ο Ορέστης, παλιός μνηστήρας της Ερμιόνης, σκοτώνει τον Νεοπτόλεμο. Η εμφάνιση της Θέτιδας κλείνει το δράμα: ο γιος της Ανδρομάχης θα γίνει ο γενάρχης του φύλου των Μολοσσών, ενώ ο Πηλέας θα ζήσει ως αθάνατος κοντά στη Θέτιδα και θα ξανασυναντήσει τον γιο του, τον Αχιλλέα. Ο Ευριπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τη διδασκαλία του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία του χρόνια εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος του βασιλιά Αρχέλαου, και εκεί πέθανε. Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο "από σκηνής φιλόσοφος", απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων, και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά αποσπασματικά. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)