ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΚΑΙ ΣΟΝΑΤΕΣ

Το φιλοσοφικό έργο του Άρη Κουτούγκου κατανέμεται αδρομερώς σε δύο περιοχές: στη διερεύνηση της γνώσης και στη διερεύνηση της αξίας. Βασικό αφετηριακό σημείο από το οποίο αρχίζει να υφαίνεται ο ερευνητικός ιστός του υπήρξε η προβληματική που τον απασχολούσε αναφορικά με την αλλαγή των απλών πίστεων. Το ενδιαφέρον του εστιάστηκε σε αυτήν την προβληματική αμέσως μετά την κριτική κατάληξη και τα συμπεράσματα της διδακτορικής διατριβής του. Οι κατευθύνσεις των ερευνητικών ενδιαφερόντων και δημοσιεύσεων του αφορούσαν στη Φιλοσοφία της Επιστήμης, στην Αναλυτική Θεωρία της Γνώσης και στη Φιλοσοφία της Γλώσσας, στην Αναλυτική Ηθική Φιλοσοφία και Μετα-Ηθική, και στα επικοινωνιακά πρότυπα ερμηνείας μεταβολής πίστεων ή πεποιθήσεων (belief revision). Ωστόσο, σε μια όψιμη φάση της ακαδημαϊκής πορείας του ο Κουτούγκος πιάστηκε στο δίχτυ της ποίησης, επειδή ένιωσε πρωτόγνωρη πνευματική διέγερση, μετά από κάποια συμπτωματική ίσως γνωριμία μαζί της. Η γνωριμία του με την ποιητική γραφή σμιλεύτηκε και με ακαδημαϊκό τρόπο, εφόσον ως φοιτητής ξανακάθισε στα έδρανα για να παρακολουθήσει μαθήματα λογοτεχνίας και γλώσσας. Και ασφαλώς διάβασε πολλή ποίηση και Έλληνες ποιητές, τους οποίους εμιμείτο, ώσπου να βρει το ύφος και την πένα του, ώστε να ανασυντάξει ονειρικά τις μνήμες του νεαρότερου παρελθόντος που συμπλέκονται με τις εντυπώσεις του ώριμου παρόντος.
Ο παρόν συλλογικός τόμος αφορά στα δύο σκέλη της πνευματικής δημιουργίας και προσφοράς του, δηλαδή στη Φιλοσοφία και στην Ποίηση, προσκαλώντας τον καλοπροαίρετο αναγνώστη σε διάλογο.