“Βλέπω με τη φαντασία μου έναν κόσμο φτιαγμένο σε φόντο από ώχρα, με τύπους ασπρόμαυρους που αλλάζουν προσωπείο όταν οι συγκυρίες το επιβάλλουν, με άσπρα και μαύρα κίνητρα να οδηγούν τις πράξεις τους, με άσπρους αγγέλους και μαύρους καλικαντζάρους να κυβερνούν την καρδιά τους.
Δεν βλέπω άλλα χρώματα. Μ’ αρέσει όμως να παίζω μ’ αυτά στην παλέτα μου όταν ζωγραφίζω τη θάλασσα και τον ουρανό ολόγυρά της”.
Πώς η αδιαλλαξία ενός θαλασσοδαρμένου ναυτικού καταφέρνει να οδηγήσει τους γιους του σε διαφορετικές προσωπικές επιλογές και αποκλίνουσες αντιλήψεις για τη ζωή.
Πώς οι εμμονές ενός ισχυρού χαρακτήρα προκαλούν τελικά την αυτοκαταστροφή του.
Ένα εντυπωσιακό πανόραμα σαράντα χρόνων ξετυλίγεται αυτούσιο, φέρνοντας αναπόφευκτα τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους, σ’ ένα ανελέητο κρεσέντο αλληλεπιδράσεων.