ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ, ΜΑΜΑ

Φοβόταν τα ύψη.
Πετούσε χαμηλά, γιατί ένοιωθε
ότι τα φτερά του ήταν μικρά κι αδύναμα.
– Είμαι σίγουρη, του έλεγε η μαμά του,
ότι πολύ γρήγορα θα σε βλέπω να πετάς ψηλά.
Τόσο ψηλά, που θα φαίνεσαι
σαν μια μικρή μαύρη κουκίδα στον ουρανό.
Και μην ξεχνάς ποτέ πως εγώ σ’ αγαπάω
και σε θαυμάζω σε όποια ύψη κι αν πετάς.
Η φωνή της ήταν γλυκιά και απαλή σαν χάδι,
όταν τα έλεγε όλα αυτά.
– Εγώ όμως φοβάμαι να πετάξω ψηλά, μαμά,
έλεγε και ξαναέλεγε ο Σλακ,
που τώρα ήταν ακόμα πιο λυπημένος.