Τα δεδομένα που παρέχονται και η μορφή επεξεργασίας τους στο μάθημα της Γεωμετρίας στην Α' Λυκείου διαφέρουν αρκετά, συγκριτικά με ό, τι είχε διδαχτεί ο μαθητής μέχρι τώρα. Για πρώτη φορά συναντάμε τόσες πολλές αποδείξεις θεωρημάτων στη θεωρία και η απόδειξη ενός συμπεράσματος στηρίζεται πια σε αυστηρά γεωμετρικά κριτήρια και όχι σε απλές παρατηρήσεις, διαπιστώσεις ή συγκρίσεις, όπως γινόταν σε μικρότερες τάξεις. Τώρα, όταν θέλουμε, για παράδειγμα, να δείξουμε ότι δυο τρίγωνα είναι ίσα, δεν τα τοποθετούμε το ένα πάνω στο άλλο, όπως κάναμε στις μικρές τάξεις του Γυμνασίου, αλλά αποδεικνύουμε ότι πληρούνται συγκεκριμένοι κανόνες ισότητας, που τους ονομάζουμε "κριτήρια ισότητας τριγώνων". Άλλος λόγος είναι ότι η ύλη της Γεωμετρίας είναι, συγκριτικά με άλλες τάξεις, μεγαλύτερη τόσο στη θεωρία όσο και στον αριθμό των ασκήσεων. Ο λόγος αυτός καθιστά τη Γεωμετρία, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες, ένα από τα δύσκολα μαθήματα για τους μαθητές της Α' Λυκείου, έως ότου μπουν στο πνεύμα της. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)