ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Στο βιβλίο αυτό παρελαύνουν έννοιες που, παρά το επιστημονικό τους περιεχόμενο, διαχέονται όλο και περισσότερο στην κοινωνία των πολιτών και στον δημόσιο λόγο, αφού σχετίζονται με τον τρόπο που οι άνθρωποι αρθρώνουν τη σχέση τους με το ιστορικό παρελθόν και την ιστορική μνήμη, κυρίως την τραυματική. Εντούτοις, η βασική τους χρήση αφορά τη θεσμική ιστορική μάθηση σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά συνάμα και την άτυπη, η οποία παραπέμπει σε όλες τις εστίες παραγωγής ιστορικού νοήματος (οικογένεια, κοινωνικός περίγυρος, μουσείο, διαδίκτυο, κινηματογράφος κ.ά.). Οι έννοιες αυτές έχουν ως γενέθλιο τόπο ένα διεπιστημονικό πεδίο που σχηματίζεται στις διατομές της επιστημολογίας της ιστορίας, της διδακτικής της ιστορίας, της δημόσιας ιστορίας, των σπουδών της μνήμης και του ιστορικού τραύματος. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ειδικά όταν γίνεται λόγος για το περιβάλλον του σχολείου, ότι δεν διαμορφώνουν ένα πυκνό δίκτυο σχέσεων και με τη γνωστική ψυχολογία, την παιδαγωγική θεωρία, την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης και τις κριτικές διαπολιτισμικές προσεγγίσεις.