ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

(. . .) Η συνάρτηση ανάμεσα στη στρατιωτική οργάνωση της χώρας και στο όλο οικονομικό και πολιτιστικό καθεστώς της δεν ήταν ποτέ τόσο στενή όσο σήμερα. Γι αυτό το λόγο η στρατιωτική καταστροφή δεν μπορούσε παρά να αποτελέσει την απαρχή μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης. Ο πόλεμος μιας προηγμένης χώρας ενάντια σε μια καθυστερημένη έπαιξε κι αυτή τη φορά, όπως συνέβη πολλές φορές ως τώρα στην ιστορία, μεγάλο επαναστατικό ρόλο. Και το συνειδητό προλεταριάτο, σαν άσπονδος εχθρός του πολέμου, του αναπόφευκτου και αναπότρεπτου αυτού συνοδοιπόρου κάθε ταξικής κυριαρχίας γενικά, δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια του μπροστά στο επαναστατικό αυτό καθήκον που εκπληρώνει η γιαπωνέζικη αστική τάξη, η οποία σύντριψε την απολυταρχία. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)