Να πούμε την αλήθεια, ο Τάκης τα λυπόταν τα ψάρια, μα έλα που του άρεσε να τα πιάνει; Το ψάρεμα τον ξετρέλλαινε. Κάθε φορά που του έμενε καιρός, άρπαζε το καλαμίδι του, έτρεχε στην ακρογιαλιά, μάζευε δολώματα, κοχύλια, καβουράκια και άλλα, κι έπειτα θρονιαζόταν σ' ένα βράχο και ψάρευε. Έτσι κι εκείνη την ημέρα, ο Τάκης πήγε νωρίς - νωρίς στο βράχο του κι άρχισε το ψάρεμα. Κάτου τα νερά ήταν ολοκάθαρα κι ο Τάκης έβλεπε το βυθό και διασκέδαζε με τα ψαράκια που πήγαιναν κι έρχονταν γύρω απ' το αγκίστρι του. [...] (Από την έκδοση) Δικαστήριο στο βυθό Ο Μίμης ο γλάρος Ο σπάρος και το δελφίνι Το ανθρώπινο δόλωμα Ο αρχηγός των καβουριών Το σκυλόψαρο Ο φελλός και το μολύβι Από το ημερολόγιο ενός φαροφύλακα Αγριοπερίστερα Ο ρημαγμένος μώλος Ψάρεμα με τα πόδια Ένα στα δύο και δύο στο ένα Η σοφία της γαρίδας Η ζαργάνα με τη μεγάλη μύτη Το φωκόπουλο Ο κοκοβιός παντρεύεται