ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗ ΒΡΟΧΗ

«Ι. Το γάλα μιας αμετάκλητης νεότητας»:
Θεραπαινίδες εγκαταλείπουν τις
αρχαίες κοιτίδες που τις γέννησαν
στοιβάζονται σαν άγριες μέλισσες
στις ιερές πόλεις την Αθήνα
τη Σπάρτη τη Λάρισα το Δομοκό.
Φροντίζουν το μικρό τους ποσοστό
όπως το μικρό τους μαγαζί
τόσο επί τοις εκατόν εδώ
κάτι ακόμα εκεί
μετρούν την αμοιβή τους
με αρχαία νομίσματα
μετρούν με τον ξύλινο πήχυ
που τις ενώνει.