ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΡΟΖ ΕΛΕΦΑΝΤΑΚΙ ΕΠΕΣΕ ΣΕ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΑΝΑΒΡΗΚΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ

Ο Μπένο, το ροζ ελεφαντάκι, πέφτει σε μεγάλη θλίψη όταν ο καλύτερός του φίλος φεύγει για να ζήσει αλλού. Όταν ο πόνος του γίνεται πια αβάσταχτος κι οι συμβουλές των μεγάλων δεν φέρνουν αποτέλεσμα, πηγαίνει να ζητήσει την βοήθεια της σοφής κουκουβάγιας.

Ο Μπένο είναι ένας δυναμικός (μη στατικός) χαρακτήρας που καταφέρνει να αλλάξει την οδυνηρή συναισθηματική του κατάσταση αυτενεργώντας. Ο χειρισμός και η λύση των προβλημάτων του γίνεται από τον ίδιο, με την απόφασή του πρώτα να πάει να βρει την κουκουβάγια κι ύστερα να ακολουθήσει τις συμβουλές της.

Η κουκουβάγια (που συμβολίζει την γνώση αλλά και την εμπειρία της ζωής) δεν του λύνει το πρόβλημα αλλά, αντιθέτως, του προτείνει μια επώδυνη διαδικασία αυτοδιαχείρισης των συναισθημάτων του (δηλαδή να τα βιώσει, να τα εκφράσει και να τα αποδεχτεί).

Το τέλος της ιστορίας είναι μεν αίσιο, καθώς το ελεφαντάκι ξαναβρίσκει τη χαρά του αλλά δεν γίνεται πλήρης επάνοδος στην αρχική κατάσταση, αφού η απώλεια του φίλου του (χωρίς να είναι πια οδυνηρή) συνεχίζει να υφίσταται. Βοηθά έτσι το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι στην ζωή δεν είναι όλα αναστρέψιμα όπως δεν είναι και αξεπέραστα.