Το βιβλίο, πέρα από συμβολή στην εξέλιξη της επιστήμης της αρχαιολογίας είναι και μια αφορμή για αναστοχασμό του παρελθόντος, επανατοποθέτησης απέναντι στα παλιά βιώματα και συγκίνησης για όσα έχουν φύγει αμετάκλητα.
Με το βιβλίο αυτό ο Άγγελος Δεληβορριάς συμβάλλει στην ολοκλήρωση μιας έρευνας, αυτής με θέμα την Αφροδίτη Doria Pamphilj και, ευρύτερα, την ελληνική γλυπτική του δεύτερου μισού του 5ου αι. π.Χ.