Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ - ΤΟΜΟΣ: 2

Μια πόλη που χάνεται στα βάθη του πελάγους.

Ένα βρέφος με μάτια σαν την άβυσσο.

Μια αλήθεια που ανατρέπει τα πάντα.

Κι εκείνος.

Ο Μάικ είναι ένας έφηβος όπως όλοι οι άλλοι. Αυτό προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του. Αυτό προσπαθούν να τον πείσουν. Πώς όμως να αισθανθεί φυσιολογικός όταν ξέρει ότι η οικογένειά του δολοφονήθηκε κι εκείνος είναι ο μόνος που επιβίωσε; Όταν δεν θυμάται τίποτα για εκείνους;
Ένας χρόνος έχει περάσει, σχεδόν, από τη στιγμή που ο Άλφρεντ θυσιάστηκε για να εμποδίσει την ανάσταση του Παλαμνέρσους, πιστεύοντας πως ο αδερφός του ήταν νεκρός, κι ο Μάικ επιχειρεί να αρχίσει τη ζωή του από το μηδέν. Η μοίρα, όμως, έχει τα δικά της σχέδια. Εφιάλτες τον κρατάνε ξάγρυπνο τα βράδια. Εφιάλτες τόσο ζωντανοί, που αν δεν ήξερε καλύτερα θα πίστευε πως ήταν αναμνήσεις. Πώς, όμως, μπορεί να είναι;

Τότε εμφανίζεται εκείνη. Πρώτα σαν όραμα. Ύστερα στα όνειρά του. Εκείνο το φάντασμα που του αποκαλύπτει την αλήθεια, πριν του αναθέσει έναν άθλο δυσκολότερο από όσους έχει κληθεί ποτέ ως τότε να φέρει σε πέρας. Γιατί ο αδερφός του είναι ζωντανός και ο Μάικ καλείται να πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα για να τον σώσει. Άλλωστε ο Άλφρεντ βρίσκεται αιχμάλωτος σε ένα μέρος που μονάχα νεκροί μπορούν να εισέλθουν. Σε μια φυλακή που όμοιά της δεν υπάρχει στον κόσμο. Στη Φυλακή των Χαμένων Ψυχών.