ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, Θα αναρωτιέσθε ίσως αν διαβάσατε σωστά τον τίτλο της σημερινής ομιλίας, αν δηλαδή πράγματι σήμερα θα ακούσετε για την "ειρηνική παλιννόστηση του ελληνισμού στη Μικρασία". Όταν από το Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν να μιλήσω για θέματα του ελληνισμού της Ανατολής σκέφτηκα κατ' αρχήν να πραγματευθώ κάποιο από τα θέματα που άπτονται περισσότερο των σπουδών μου, κάτι ενδεχομένως που να έχει σχέση με γλυπτική, με τον πολιτισμό και τα μνημεία των απέναντι ακτών του Αιγαίου. Ύστερα όμως είπα όχι. Σκέφθηκα πως για αυτά μπορεί να βρεθούν και άλλοι να σας μιλήσουν. Εγώ διάλεξα να σας μιλήσω όχι ως γλύπτης μα ως Μικρασιάτης. Να σας μιλήσω για την παλιννόστηση που, ενώ προς αυτήν προσβλέπουμε, έχει εν τούτοις ήδη συντελεσθεί μέσα στις ψυχές μας, μια και το Ομηρικόν "έσετ' ήμαρ νόστιμον" έχει από χρόνια καθιερωθεί σαν επίσημο μικρασιατικό έμβλημα. [...] (Από την έκδοση)