Ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία προκλήθηκε από τις πολιτικές ελίτ των δημοκρατιών της. Για αυτόν δεν ευθύνεται η διεθνής κοινότητα. Ο πόλεμος σχεδιάστηκε και «υλοποιήθηκε» αποκλειστικά από τους νοτιοσλάβους. Δεν ήταν αναπόφευκτος. Οι διάδοχοι του Τίτο είχαν πολλά να χάσουν και τίποτα να κερδίσουν από τη μετάβαση της ομοσπονδίας σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Η διεθνής κοινότητα απλώς τους παρακολούθησε στις καταστροφικές επιλογές τους, παρενέβαινε πάντα καθυστερημένα και σχεδόν πάντοτε - εκτός από τον Αύγουστο του 1995 στη Βοσνία - με τα πιο απρόσφορα μέτρα. Ο Τάσος Τέλλογλου επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ενώ η γερμανική εξωτερική πολιτική στον νοτιοσλαβικό χώρο δεν ήταν διαφορετική από εκείνη στις βαλτικές χώρες ή την πρώην Τσεχοσλοβακία - όπου τα γερμανικά συμφέροντα είναι υπαρκτά και πάντως σημαντικότερα - η γιουγκοσλαβική εξέλιξη καθόρισε σε τέτοιο βαθμό την «εικόνα» της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής μετά την επανένωση. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)