Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ

Η Γυναίκα της Ζάκυθος είναι ένα ιδιαίτερα οξύ σατιρικό κείμενο γραμμένο σε ρυθμικό πεζό λόγο. Η ωμή και τρομαχτικά ρεαλιστική καταγραφή των απεχθών πράξεων της ανώνυμης πλούσιας ζακυνθινής Γυναίκας γίνεται σε πρώτο πρόσωπο από τον όχι τυχαία συνονόματο του ποιητή Ιερομόναχο Διονύσιο. Η αγιότητα του αφηγητή Ιερομόναχου δικαιολογεί άμεσα το ρόλο του επίγειου κριτή, που τον αναλαμβάνει αυτοδικαίως, καθώς και τις υπερφυσικές, σχεδόν θεϊκές, ικανότητές του: είναι οραματιστής και προφήτης, παντογνώστης και πανταχού παρών. (Απόσπασμα από την εισαγωγή της Ελένης Τσαντσάνογλου) - Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Εισαγωγή της Ελένης Τσαντσάνογλου - ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ, ΕΓΚΑΤΟΙΚΟΥ ΕΙΣ ΞΩΚΛΗΣΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ - ΕΠΙΜΕΤΡΟ Κείμενο Γ' σταδίου επεξεργασίας - ΓΛΩΣΣΑΡΙ - ΜΙΑ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ Επιλεγόμενα της Κατερίνας Τικτοπούλου - ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ