Μια φορά κι έναν καιρό, ήρθε στον κόσµο ένα πανέµορφο κορίτσι, που η µητέρα του το ονόµασε Ηλιογέννητη.
Το κορίτσι µεγάλωσε κι άρχισε να βοηθά τη µητέρα του στις καθηµερινές δουλειές.
Την πρώτη µέρα του Μάρτη η Ηλιογέννητη πήγε στο δάσος να µαζέψει φρούτα και καρπούς. Αφού τελείωσε κι ετοιµαζόταν να φύγει, ξαφνικά, µια βροντερή κι απόκοσµη φωνή την καθήλωσε στη θέση της και µια θερµή πνοή τής φλόγισε το πρόσωπο: "Ηλιογέννητη, εγώ είµαι, ο Ήλιος. Να πεις στη µάνα σου πως ξέχασε την υπόσχεσή της. Αν βροντήξω και αν λάµψω, την καρδούλα της θα κάψω".
Το κορίτσι περίµενε να σβήσει ο αντίλαλος και, αφού σηκώθηκε µε επιφύλαξη, τράβηξε γρήγορα για το σπίτι...